'Supermarkten verkopen geen slechte producten'. Dat is de opmerkelijke conclusie van Marc Jansen van het Centraal Bureau Levensmiddelenhandel (CBL) naar aanleiding van het initiatief van Jaap Seidell, hoogleraar voeding en gezondheid aan de VU en directeur van het Instituut voor Gezondheidswetenschappen, om in supermarkten in Amsterdamse achterstandswijken met de prijzen van groente en fruit te gaan stunten.
Jansen meent dat er geen gezonde of ongezonde producten bestaan; er zou alleen sprake zijn van een goed of een slecht voedingspatroon bij de consument. Tot op zekere hoogte deel ik die mening met hem: producten zijn niet per definitie gezond of ongezond, het zijn de hoeveelheden waarin ze gegeten worden die ze ongezond maken. Waarbij je uiteraard kunt opmerken dat een kilo chips ongezonder is, dan een kilo komkommers, maar ik wil er alleen maar mee zeggen dat als je maat weet te houden, af en toe een stukje chocola of een koekje echt geen kwaad kan.
Wat Jansen vergeet is, dat er ook legio producten die als zijnde 'gezond' worden gepropageerd, maar dat dus gewoon niet zijn: zoals een Liga Milkbreak Aardbei, waarin bij het hele productieproces nauwelijks een aardbei aan te pas is gekomen, maar waarbij ouders in de reclame wordt wijsgemaakt, dat ze hun kind niet alleen iets 'lekkers', maar ook iets 'goeds' geven. En dan zijn ze ook nog handig per twee verpakt, zodat je de tweede toch ook maar vaak opeet. Of het pak Appelsientje, waar met koeienletters opstaat dat het 100% ongezoet is, maar waar natuurlijk nog wel de gewone vruchtensuikers inzitten; dat staat er echter alleen ergens in kleine lettertjes op (als het er al op staat). En zo zijn er tal van producten waarvan het voor de consument helemaal niet duidelijk is of ze wel zo gezond zijn en de logo's op deze producten zijn daarbij nauwelijks een goede raadgever. Als de consument geneigd is om producten als sinaasappelsap of Liga's uit gezondheidsoverwegingen te kopen, kan een lagere prijs van groente en fruit wellicht wél een bijdrage leveren aan het ontwikkelen van een gezonder voedingspatroon.
Volgens Maarten Jan Dek van het Studiecentrum Snack en Zoetwaren (SSZ) is er zelfs geen oorzakelijk verband tussen overgewicht en snacks; ik weet niet onder welke steen hij de laatste jaren heeft geslapen, maar het is volgens mij toch wel redelijk evident dat onze snackcultuur, een niet te verwaarlozen bijdrage levert aan het almaar uitdijende probleem van overgewicht en obesitas. Ik ben benieuwd met welke briljante gedachte hij de volgende keer op de proppen komt: dat het eten van appels in essentie de reden is van overgewicht? Misschien als je er dagelijks een hele zak van wegwerkt.
Bron: FoodHolland
dinsdag 10 november 2009
Stress niet te onderschatten factor bij overgewicht
Hoe meer stress, hoe meer kans op overgewicht. Dat is de conclusie van een onderzoek dat is uitgevoerd door de University of California in San Francisco.
Een onderzoek onder 600 vrouwen met overgewicht bevestigt het gegeven dat mensen die chronische stress ervaren, eerder geneigd zijn voeding met een hoog vetgehalte naar binnen te schransen en minder het gevoel hebben controle te kunnen uitoefenen op hun hongergevoelens en eetgewoonten.
Een onderzoek dat in een eerder stadium werd uitgevoerd door de American Psychological Association kwam tot een soortgelijke conclusie; ongeveer de helft van de Amerikaanse bevolking geeft toe dat ze teveel en/of teveel slechte dingen eten om om te kunnen gaan met stress (en de andere helft van de Amerikanen geeft het misschien niet toe?). De resultaten van deze en andere onderzoeken over de relatie tussen overeten en stress heeft ertoe gezorgd dat er door gezondheidswerkers nu onderscheid wordt gemaakt tussen fysieke honger en emotionele honger. Echte honger hoeven wij in de Westerse wereld niet echt te lijden, omdat eten op iedere straathoek voorhanden is. Emotionele honger -eten om bepaalde mentale behoeften te bevredigen- is een ander verhaal.
Stress lijkt dus te kunnen worden toegevoegd aan het rijtje factoren die van invloed zijn op het ontstaan van overgewicht en obesitas. Zo vreemd is dat volgens mij ook niet: we hebben steeds minder tijd, waarin we steeds meer dingen moeten doen. Een broodje 'gezond' is tussen de middag sneller gehaald, dan zelf thuis een gezonde sandwich met rauwkost te maken en mee te nemen naar je werk. Helaas blijkt dat broodje 'gezond' vaak eigenlijk helemaal niet gezond te zijn en zijn er steeds meer aanwijzingen dat het eten van ongezonde producten een verslavende werking heeft. Wat dan weer zorgt voor meer stress en dat zorgt dan weer voor nog meer slechte dingen eten en al gauw zit je in een vicieuze cirkel, die niet zo geheel gemakkelijk te doorbreken lijkt.
Wat kun je er dan wél aan doen? Allereerst wat je niet in huis hebt, kun je ook niet eten. Zorg ervoor dat je geen rollen koekjes in de kast hebt liggen, want het eerste wat je dan doet als je thuiskomt na een stressvolle dag, is die rol koekjes leegeten. Het meenemen van een gezonde lunch hoeft ook helemaal geen tijdrovende klus te zijn: neem twee boterhammen mee en zorg ervoor dat je op je werk 30+ kaas, boter en wat rauwkost in de koelkast hebt liggen. Dan hoef je 's ochtends niet eerder op te staan om je lunch klaar te maken en je vermijdt alle verleidelijke vetmakers in het bedrijfsrestaurant.
Als je af wilt vallen is het sowieso een goed idee om van te voren te bepalen wat je wanneer gaat eten: plan dus je maaltijden en je tussendoortjes. Van te voren bepalen wat je op een dag gaat eten, betekent ook dat je je trek niet hoeft te stillen met wat er op dat moment voorhanden is, want dat is meestal weinig goeds.
Stress heb je lang niet altijd zelf in de hand, maar je kunt er in ieder geval wel zelf voor proberen zorgen dat je eetgedrag niet voor nog meer stress zorgt.
Bron: CalorieLab
Een onderzoek onder 600 vrouwen met overgewicht bevestigt het gegeven dat mensen die chronische stress ervaren, eerder geneigd zijn voeding met een hoog vetgehalte naar binnen te schransen en minder het gevoel hebben controle te kunnen uitoefenen op hun hongergevoelens en eetgewoonten.
Een onderzoek dat in een eerder stadium werd uitgevoerd door de American Psychological Association kwam tot een soortgelijke conclusie; ongeveer de helft van de Amerikaanse bevolking geeft toe dat ze teveel en/of teveel slechte dingen eten om om te kunnen gaan met stress (en de andere helft van de Amerikanen geeft het misschien niet toe?). De resultaten van deze en andere onderzoeken over de relatie tussen overeten en stress heeft ertoe gezorgd dat er door gezondheidswerkers nu onderscheid wordt gemaakt tussen fysieke honger en emotionele honger. Echte honger hoeven wij in de Westerse wereld niet echt te lijden, omdat eten op iedere straathoek voorhanden is. Emotionele honger -eten om bepaalde mentale behoeften te bevredigen- is een ander verhaal.
Stress lijkt dus te kunnen worden toegevoegd aan het rijtje factoren die van invloed zijn op het ontstaan van overgewicht en obesitas. Zo vreemd is dat volgens mij ook niet: we hebben steeds minder tijd, waarin we steeds meer dingen moeten doen. Een broodje 'gezond' is tussen de middag sneller gehaald, dan zelf thuis een gezonde sandwich met rauwkost te maken en mee te nemen naar je werk. Helaas blijkt dat broodje 'gezond' vaak eigenlijk helemaal niet gezond te zijn en zijn er steeds meer aanwijzingen dat het eten van ongezonde producten een verslavende werking heeft. Wat dan weer zorgt voor meer stress en dat zorgt dan weer voor nog meer slechte dingen eten en al gauw zit je in een vicieuze cirkel, die niet zo geheel gemakkelijk te doorbreken lijkt.
Wat kun je er dan wél aan doen? Allereerst wat je niet in huis hebt, kun je ook niet eten. Zorg ervoor dat je geen rollen koekjes in de kast hebt liggen, want het eerste wat je dan doet als je thuiskomt na een stressvolle dag, is die rol koekjes leegeten. Het meenemen van een gezonde lunch hoeft ook helemaal geen tijdrovende klus te zijn: neem twee boterhammen mee en zorg ervoor dat je op je werk 30+ kaas, boter en wat rauwkost in de koelkast hebt liggen. Dan hoef je 's ochtends niet eerder op te staan om je lunch klaar te maken en je vermijdt alle verleidelijke vetmakers in het bedrijfsrestaurant.
Als je af wilt vallen is het sowieso een goed idee om van te voren te bepalen wat je wanneer gaat eten: plan dus je maaltijden en je tussendoortjes. Van te voren bepalen wat je op een dag gaat eten, betekent ook dat je je trek niet hoeft te stillen met wat er op dat moment voorhanden is, want dat is meestal weinig goeds.
Stress heb je lang niet altijd zelf in de hand, maar je kunt er in ieder geval wel zelf voor proberen zorgen dat je eetgedrag niet voor nog meer stress zorgt.
Bron: CalorieLab
maandag 9 november 2009
'Cervelaatworst en leverworst vol slecht vet'
Voor je gezondheid kun je cervelaat en leverworst beter laten staan, tenzij je kiest voor de vleeswaren van Linera of Weight Watchers. Dat blijkt uit onderzoek van de Consumentenbond, dat vrijdag in de Gezondgids is verschenen.
De onderzochte producten zitten bijna allemaal barstensvol zout en verzadigde vetten. Volgens de normen van het Voedingscentrum zou er per twee plakjes worst maximaal 1,2 gram vet in de vleeswaren mogen zitten, maar bij de onderzochte producten lopen deze waarden op tot maar liefst 4,5 gram vet per portie van twee plakjes (cervelaat van het Plus huismerk). De enige cervelaatworsten die de test doorstonden waren de producten van Linera en Weight Watchers, maar dit zijn dan ook producenten, die normaal gesproken al magere variaties maken.
Ook voor wat betreft het zoutgehalte scoren de vleeswaren van Linera en Weight Watchers beduidend beter dan de vettere varianten. De cervelaatworsten van Twinner en het AH huismerk hebben de twijfelachtige eer met 1,05 gram per twee plakjes de meest zoute cervelaat te zijn. "Dat is ongeveer even zout als een halve zak chips," concludeert de Gezondgids. Een volwassene zou gemiddeld niet meer dan 6 gram zout per dag mogen binnen krijgen.
Het Voedingscentrum adviseert dan ook om zoveel mogelijk te kiezen voor magere vleeswaren zoals beenham, achterham, kipfilet, schouderham, casseler rib, gekookte lever en varkensfricandeau. Cervelaat en leverworst kun je het best alleen bij uitzondering eten.
Bron: Nu.nl en Voedingscentrum
De onderzochte producten zitten bijna allemaal barstensvol zout en verzadigde vetten. Volgens de normen van het Voedingscentrum zou er per twee plakjes worst maximaal 1,2 gram vet in de vleeswaren mogen zitten, maar bij de onderzochte producten lopen deze waarden op tot maar liefst 4,5 gram vet per portie van twee plakjes (cervelaat van het Plus huismerk). De enige cervelaatworsten die de test doorstonden waren de producten van Linera en Weight Watchers, maar dit zijn dan ook producenten, die normaal gesproken al magere variaties maken.
Ook voor wat betreft het zoutgehalte scoren de vleeswaren van Linera en Weight Watchers beduidend beter dan de vettere varianten. De cervelaatworsten van Twinner en het AH huismerk hebben de twijfelachtige eer met 1,05 gram per twee plakjes de meest zoute cervelaat te zijn. "Dat is ongeveer even zout als een halve zak chips," concludeert de Gezondgids. Een volwassene zou gemiddeld niet meer dan 6 gram zout per dag mogen binnen krijgen.
Het Voedingscentrum adviseert dan ook om zoveel mogelijk te kiezen voor magere vleeswaren zoals beenham, achterham, kipfilet, schouderham, casseler rib, gekookte lever en varkensfricandeau. Cervelaat en leverworst kun je het best alleen bij uitzondering eten.
Bron: Nu.nl en Voedingscentrum
Te dikke mensen hebben een lager maandinkomen
Ik blogde een paar weken geleden al dat de Britse Size Acceptance Movement zich er sterk voor maakt dat in Groot-Brittannië discriminatie op basis van gewicht bij wet verboden wordt. De directe aanleiding hiertoe was het resultaat van een onderzoek, waaruit naar voren was gekomen dat werkgevers liever dunne dan dikke mensen in dienst hadden.
Naar het nu blijkt hebben aan obesitas lijdende mensen niet alleen te maken met werkgevers die de voorkeur geven aan dunnere sollicitanten, ze hebben ook nog eens moeite om meer te verdienen dan het nationaal gemiddelde inkomen van 20.000 pond per jaar. Minder dan 50% van de zwaarlijvigen verdient meer dan dit bedrag, terwijl het merendeel van hen het moet doen met een jaarsalaris van tussen de 10.000 en 15.000 pond. Dit resultaat kwam naar voren uit een onderzoek, uitgevoerd door het Britse YouGov.
Eén deelnemer aan het onderzoek vertelde dat hij door zijn overgewicht niet kon solliciteren bij marine en een ander gaf toe dat hij/zij zich vaker ziek meldde. Ondanks de problemen waar mensen met overgewicht tegenaan lopen, was 31% het echter oneens met de stelling dat hun overgewicht een belemmering vormde in hun loopbaan.
Dr Ian Campbell, van de Britse belangenorganisatie Weight Concern, meent echter wel dat het vooroordelen en gezondheidsproblemen het voor zwaarlijvige personen moeilijker maakt om beter betaalde banen te vinden.
"Er is voldoende grond om aan te nemen dat hoe minder controle je hebt over het werk wat je doet, hoe meer stress je ervaart en dat een lager inkomen en een lagere levensverwachting aan elkaar gerelateerd zijn," zegt Dr Campbell. "Mensen uit de lagere sociaal-economische klasse hebben meer kans obesitas te ontwikkelen, omdat zij enerzijds minder controle hebben over hun directe leefomgeving en anderzijds slechter eten en minder mogelijkheden voor lichamelijke activiteit. Juist in deze crisis zien we dat steeds meer mensen het duurdere gezonde voedsel, zoals groente en fruit, laten liggen en steeds meer kiezen voor ongezond en vet voedsel."
Goedkope, gezonde voeding zou een eerste initiatief kunnen zijn, al blijf ik van mening dat geld niet de enige doorslaggevende factor is bij de keuze voor gezond of ongezond voedsel. Daarnaast moeten er ook in armere wijken voldoende mogelijkheden zijn om te bewegen, zoals fietspaden, speeltoestellen en parken.
Tot slot denk ik ook dat we voorzichtig moeten zijn om 'overgewicht' en 'obesitas' als synoniem door te laten gaan voor termen als 'ongezond', 'lui' en dus 'risicovol' te labellen; dat kan namelijk net zo goed opgaan voor mensen met een BMI minder dan 25. Ik vind een gezond gewicht voor mezelf zeker belangrijk, maar ik vind het geen goede zaak als we de gezondheid van iemand alleen maar ophangen aan de cijfers die de weegschaal aangeeft.
Bron: BBC
Naar het nu blijkt hebben aan obesitas lijdende mensen niet alleen te maken met werkgevers die de voorkeur geven aan dunnere sollicitanten, ze hebben ook nog eens moeite om meer te verdienen dan het nationaal gemiddelde inkomen van 20.000 pond per jaar. Minder dan 50% van de zwaarlijvigen verdient meer dan dit bedrag, terwijl het merendeel van hen het moet doen met een jaarsalaris van tussen de 10.000 en 15.000 pond. Dit resultaat kwam naar voren uit een onderzoek, uitgevoerd door het Britse YouGov.
Eén deelnemer aan het onderzoek vertelde dat hij door zijn overgewicht niet kon solliciteren bij marine en een ander gaf toe dat hij/zij zich vaker ziek meldde. Ondanks de problemen waar mensen met overgewicht tegenaan lopen, was 31% het echter oneens met de stelling dat hun overgewicht een belemmering vormde in hun loopbaan.
Dr Ian Campbell, van de Britse belangenorganisatie Weight Concern, meent echter wel dat het vooroordelen en gezondheidsproblemen het voor zwaarlijvige personen moeilijker maakt om beter betaalde banen te vinden.
"Er is voldoende grond om aan te nemen dat hoe minder controle je hebt over het werk wat je doet, hoe meer stress je ervaart en dat een lager inkomen en een lagere levensverwachting aan elkaar gerelateerd zijn," zegt Dr Campbell. "Mensen uit de lagere sociaal-economische klasse hebben meer kans obesitas te ontwikkelen, omdat zij enerzijds minder controle hebben over hun directe leefomgeving en anderzijds slechter eten en minder mogelijkheden voor lichamelijke activiteit. Juist in deze crisis zien we dat steeds meer mensen het duurdere gezonde voedsel, zoals groente en fruit, laten liggen en steeds meer kiezen voor ongezond en vet voedsel."
Goedkope, gezonde voeding zou een eerste initiatief kunnen zijn, al blijf ik van mening dat geld niet de enige doorslaggevende factor is bij de keuze voor gezond of ongezond voedsel. Daarnaast moeten er ook in armere wijken voldoende mogelijkheden zijn om te bewegen, zoals fietspaden, speeltoestellen en parken.
Tot slot denk ik ook dat we voorzichtig moeten zijn om 'overgewicht' en 'obesitas' als synoniem door te laten gaan voor termen als 'ongezond', 'lui' en dus 'risicovol' te labellen; dat kan namelijk net zo goed opgaan voor mensen met een BMI minder dan 25. Ik vind een gezond gewicht voor mezelf zeker belangrijk, maar ik vind het geen goede zaak als we de gezondheid van iemand alleen maar ophangen aan de cijfers die de weegschaal aangeeft.
Bron: BBC
De tweets van week 45-2009
- Light-producten en gezondheidslogo's werken overeten in de hand: Light-producten en gezondheidslogo's werken ov.. http://bit.ly/3Hqiyz
Tue Nov 03 07:53:24 +0000 2009 - Kaas en melk kunnen helpen bij het afvallen: Kaas en melk kunnen helpen bij het afvallen. Althans, dat is geble.. http://bit.ly/r134Y
Tue Nov 03 09:53:30 +0000 2009 - Iets meer bewegen helpt tegen diabetes: http://bit.ly/2XUwEy via @addthis
Tue Nov 03 15:08:32 +0000 2009 - Actrice Kirstie Alley (Cheers) gaat weer strijd aan met haar overtollige kilo's, ditmaal in Amerikaanse reallife-soap http://bit.ly/2EseWy
Tue Nov 03 21:07:55 +0000 2009 - Afvallen met veel of weinig koolhydraten blijkt op termijn even succesvol: Er wordt in dieetland al langere tij.. http://bit.ly/ChPU
Tue Nov 03 22:55:46 +0000 2009 - Denemarken wil de vettaks wél gaan invoeren: Ik blogde eerder deze week al dat ik niet geloof dat het invoeren .. http://bit.ly/1VFHBw
Wed Nov 04 09:53:25 +0000 2009 - Twitter je fitter: Twitter nu ook als hulp bij het afvallen te gebruiken: Tijdens de eerste maanden van mijn af.. http://bit.ly/2OJwY8
Wed Nov 04 14:53:35 +0000 2009 - Full fat milk could be linked to low BMI, study: http://bit.ly/1GYmYo via @addthis
Wed Nov 04 20:42:44 +0000 2009 - Eating Fast May Make You Fat: http://bit.ly/1Yj63s. Maar wisten we dit niet al?
Wed Nov 04 20:45:27 +0000 2009 - KWF: "Gezonde levenstijl kan kankersterfte met de helft verminderen": De cijfers liegen er niet om: 50% van aan.. http://bit.ly/uJqIl
Wed Nov 04 20:53:24 +0000 2009 - Moeten we het hier slechts met ijzer doen, in Amerika beschermt Kellog's nu ook al tegen de Mexicaanse griep: http://bit.ly/2hUw3P
Thu Nov 05 14:29:00 +0000 2009 - 'Eén gezondheidslogo is niet wenselijk': Naar aanleiding van de resultaten van haar onderzoek, uitte hoogleraar.. http://bit.ly/35FQoi
Thu Nov 05 14:53:19 +0000 2009 - Afvaltip: stop een tomaat tussen je boterhammen: Laat ze maar komen, die tomaten. Want blijkbaar helpen tomaten.. http://bit.ly/1fRKaO
Fri Nov 06 14:53:29 +0000 2009 - Zwaarlijvigheid in Amerika jaarlijks gelinkt aan meer dan 100,000 nieuwe kankerpatiënten: http://twurl.nl/5se4vt
Mon Nov 09 09:27:10 +0000 2009 - Afvaltip: hoelahoepen!: Ik voorspel dat binnenkort de hoelahoeps niet meer aan te slepen zijn: in Amerika heeft.. http://bit.ly/GOThI
Mon Nov 09 13:53:27 +0000 2009 - Waarom we teveel eten: http://tinyurl.com/yfacdwy
Mon Nov 09 14:13:02 +0000 2009 - Last van je darmen tijdens het afvallen;tips voor een goede darmwerking: http://tinyurl.com/gezondheidsnet-darmen
Mon Nov 09 14:23:45 +0000 2009
Afvaltip: hoelahoepen!
Als klein meisje vond ik hoelahoepen al leuk en ik was er niet slecht in, al zeg ik het zelf: ik heb een keer de tijd opgenomen en slaagde erin de hoelahoep bijna een kwartier lang op de heupen te houden. De volgende dag kon ik bijna niet meer lopen, maar ik had toch maar mooi het hoelahoep-record bij ons in de straat op mijn naam gebracht; een record dat door generatiegenoten nooit meer is verbeterd of geëvenaard (zei ze trots). Ook op de Wii Fit doe ik regelmatig de hoelahoep-oefening, al vermoed ik dat dat er voor toevallige voorbijgangers wel erg raar uitziet (zou ik de gordijnen open laten, wat ik niet doe); op de Wii Fit is het hoelahoepen virtueel en dus zonder de hoelahoep.
Oefenen met de hoepel is in ieder geval goed voor je lijf; je spieren, uithoudingsvermogen en wervelkolom worden er beter van en je verbrandt er ook nog eens zo'n 100 calorieën per 10 minuten mee. En duur is het ook al niet, want je hoeft er alleen voor een paar euro in de speelgoedwinkel een hoelahoep voor aan te schaffen.
Interesse in Hoopnotic Hoopdance? Zie hieronder wat het inhoudt!
Bron: Gezondheidsnet
vrijdag 6 november 2009
Afvaltip: stop een tomaat tussen je boterhammen
Het resultaat is afkomstig van een studie onder een kleine groep vrouwen in de leeftijdscategorie 18-35 jaar, met een normaal gewicht. De ene groep kreeg een sandwich met roomkaas, de andere groep kreeg een sandwich waar naast de roomkaas ook tomaten of wortels waren toegevoegd. De onderzoekers hadden verwacht dat vanwege de hoeveelheid vezels in wortels, de sandwich met roomkaas en wortel het langdurigst voor een vol gevoel zou zorgen, maar dit bleek dus niet het geval. De groep die de sandwich met tomaat had gegeten, kreeg minder snel trek dan de groep die de sandwich zonder vulling of met wortels had gegeten.
Researcher Dr Julie Lovegrove van Reading University zegt over het onderzoek: "De broodjes werden in willekeurige volgorde uitgedeeld en wij hebben deze conclusie getrokken op basis van hoe voldaan de deelnemers aangaven zich te voelen na het eten van sandwich. Hoewel het onderzoek onder een kleine groep is uitgevoerd en we nog niet kunnen zeggen welke stof in tomaten voor het langdurige verzadingsgevoel zorgen, zijn de resultaten statistisch gezien relevant."
Het vervolgonderzoek zal trachten een antwoord te vinden op de vraag of het eten van tomaten invloed heeft op honger-regulerende hormonen, zoals ghrelin. Een lagere aanwezigheid van het hormoon ghrelin in het bloed zou ervoor zorgen dat je je langer verzadigd voelt.
Ik eet bij mijn lunch inderdaad altijd wat cherrytomaatjes en ik stop tussen mijn boterham met kaas meestal wat rode paprika en komkommer en op die lunch houd ik het wel uit tot een uur of vier 's middags. Of tomaten echt de Heilige Graal bij gewichtsverlies zijn, is natuurlijk nog even afwachten, maar sowieso helpt die tomaat tussen je sandwich je aan je dagelijkse portie groente en fruit te komen. Slechter word je er dus niet van en misschien dus zelfs wel slanker!
Bron: Mail Online
donderdag 5 november 2009
'Eén gezondheidslogo is niet wenselijk'
Naar aanleiding van de resultaten van haar onderzoek, uitte hoogleraar Denise de Ridder eerder deze week in de media haar twijfels over het bestaansrecht van gezondheidslogo's, zoals Ik Kies Bewust en het Gezonde Keuze Klavertje van AH. De auteurs van het boek 'Gezondheidslogo’s op eten; Verkenningen rond hun recente opmars' menen echter dat er juist meer dan één gezondheidslogo zou moeten zijn, zodat de exploitanten van de logo's onderling met elkaar blijven concureren om wie het gezondste logo heeft.
Dat klinkt mooi op papier, maar dat het in de praktijk niet zo werkt, is in Amerika al wel gebleken. Meerdere log's daar hebben er niet toe geleid dat de gezondheidscriteria van producten werden opgeschroefd, maar eerder dat deze werden verkwanseld; zo kon het gebeuren dat Kellog's Fruit Loops -barstensvol suiker- het gezondheidslogo 'Smart Choice' logo mocht gaan voeren. In Amerika zijn ze nu bezig de wirwar aan gezondheidslogo's te stroomlijnen, want daar is dus pijnlijk duidelijk geworden dat als je het aan de industrie overlaat, er weinig van die gezondheidscriteria overblijven. Het kunnen voeren van een gezondheidslogo is namelijk best lucratief voor een fabrikant en het is dus geen gekke gedachte dat men eerder geneigd zal zijn de criteria van het logo aan te passen, dan de receptuur van het product. Want wie verdiept er zich nou in die criteria? De consument?
Ik denk dat je van de consument niet hoeft te verwachten dat hij zich gaat verdiepen in welk logo welke criteria hanteert; die ziet een product met logo in het schap staan, gooit het in zijn karretje en denkt dat hij goed bezig is. Het boek -waar ik overigens best nieuwsgierig naar ben- deelt mijn mening echter niet; volgens hen zijn consumenten juist prima in staat om met verschillende informatiebronnen om te gaan. Hoe dan ook, ik geloof er niet in; ik zie het meeste heil in een door de overheid gereguleerd logosysteem en dan alleen voor producten die ook écht gezond zijn. Al is dat laatste op zich natuurlijk al voer voor een discussie, die tot in de eeuwigheid kan duren.
Of een gezondheidslogo bij zowel producent als consument tot gezondere producten en gezonder gedrag leidt, is volgens de auteurs van het boek nog maar de vraag. "Er is weinig wetenschappelijke basis voor," stellen zij. Misschien moeten ze eens met Denise de Ridder gaan praten?
Bron: EVMI
Dat klinkt mooi op papier, maar dat het in de praktijk niet zo werkt, is in Amerika al wel gebleken. Meerdere log's daar hebben er niet toe geleid dat de gezondheidscriteria van producten werden opgeschroefd, maar eerder dat deze werden verkwanseld; zo kon het gebeuren dat Kellog's Fruit Loops -barstensvol suiker- het gezondheidslogo 'Smart Choice' logo mocht gaan voeren. In Amerika zijn ze nu bezig de wirwar aan gezondheidslogo's te stroomlijnen, want daar is dus pijnlijk duidelijk geworden dat als je het aan de industrie overlaat, er weinig van die gezondheidscriteria overblijven. Het kunnen voeren van een gezondheidslogo is namelijk best lucratief voor een fabrikant en het is dus geen gekke gedachte dat men eerder geneigd zal zijn de criteria van het logo aan te passen, dan de receptuur van het product. Want wie verdiept er zich nou in die criteria? De consument?
Ik denk dat je van de consument niet hoeft te verwachten dat hij zich gaat verdiepen in welk logo welke criteria hanteert; die ziet een product met logo in het schap staan, gooit het in zijn karretje en denkt dat hij goed bezig is. Het boek -waar ik overigens best nieuwsgierig naar ben- deelt mijn mening echter niet; volgens hen zijn consumenten juist prima in staat om met verschillende informatiebronnen om te gaan. Hoe dan ook, ik geloof er niet in; ik zie het meeste heil in een door de overheid gereguleerd logosysteem en dan alleen voor producten die ook écht gezond zijn. Al is dat laatste op zich natuurlijk al voer voor een discussie, die tot in de eeuwigheid kan duren.
Of een gezondheidslogo bij zowel producent als consument tot gezondere producten en gezonder gedrag leidt, is volgens de auteurs van het boek nog maar de vraag. "Er is weinig wetenschappelijke basis voor," stellen zij. Misschien moeten ze eens met Denise de Ridder gaan praten?
Bron: EVMI
woensdag 4 november 2009
KWF: "Gezonde levenstijl kan kankersterfte met de helft verminderen"
De cijfers liegen er niet om: 50% van aan kanker gerelateerde sterftegevallen kunnen worden voorkomen door gezond te gaan leven. KWF wil met de campagne '6 x sterker tegen kanker' mensen bewust maken van het feit dat zij zelf hun gezondheidsrisico's kunnen beperken door zich een gezonde leefstijl aan te meten: niet roken, gezonde voeding, voldoende lichaamsbeweging, een gezond gewicht, matig met alcohol en niet overmatig zonnen.
Uit onderzoek van TNS Nipo is namelijk gebleken dat de helft van de Nederlanders denkt geen invloed te hebben op hun risico op kanker, terwijl ze dus zelf wél heel veel kunnen doen om het risico op kanker te verminderen. Tweederde van de ondervraagden meende daarentegen wel dat leefstijl een grote rol speelt bij de kans op kanker. Ik concludeer daaruit dat minstens 16% van de ondervraagden dus wel weet dat leefstijl en kanker aan elkaar gerelateerd zijn, maar zich klaarblijkelijk niet in staat acht om daadwerkelijk iets aan die ongezonde leefstijl te veranderen, daar ze denken geen invloed uit te kunnen oefenen om hun risico te verminderen.
Hoewel tweederde van de ondervraagden dachten dat erfelijkheid in belangrijke mate verantwoordelijk is voor het ontstaan van kanker, blijkt dit in de praktijk niet zo zijn. Ook de rol van milieuverontreiniging op het ontwikkelen van kanker wordt door de ondervraagden overschat; ook hier gaat het om een paar procent van alle kankergevallen.
KWF benadrukt dat een gezonde levensstijl geen garantie is om kanker te voorkomen, maar dat mensen hun kans op kanker wel kunnen verminderen door gezonder te gaan leven.
Ik vind het een goed initiatief van het KWF dat zij mensen bewust willen maken van wat ze zelf kunnen doen om hun kans op deze vreselijke ziekte te verminderen. Maar er is -denk ik- meer voor nodig dan een mooie foto-expositie en een website. Want hoe bereik je nu die 16% die wel weet dat leefstijl en kanker aan elkaar gerelateerd zijn, maar desondanks denken dat zij zelf geen invloed op hun leefstijl kunnen uitoefenen. Ik hoop dat KWF mensen met de campagne ook concrete handvatten gaat aanreiken voor hoe ze zelf hun levensstijl steeds wat gezonder kunnen maken; dat zou echte winst zijn.
Bron: KWF
Uit onderzoek van TNS Nipo is namelijk gebleken dat de helft van de Nederlanders denkt geen invloed te hebben op hun risico op kanker, terwijl ze dus zelf wél heel veel kunnen doen om het risico op kanker te verminderen. Tweederde van de ondervraagden meende daarentegen wel dat leefstijl een grote rol speelt bij de kans op kanker. Ik concludeer daaruit dat minstens 16% van de ondervraagden dus wel weet dat leefstijl en kanker aan elkaar gerelateerd zijn, maar zich klaarblijkelijk niet in staat acht om daadwerkelijk iets aan die ongezonde leefstijl te veranderen, daar ze denken geen invloed uit te kunnen oefenen om hun risico te verminderen.
Hoewel tweederde van de ondervraagden dachten dat erfelijkheid in belangrijke mate verantwoordelijk is voor het ontstaan van kanker, blijkt dit in de praktijk niet zo zijn. Ook de rol van milieuverontreiniging op het ontwikkelen van kanker wordt door de ondervraagden overschat; ook hier gaat het om een paar procent van alle kankergevallen.
KWF benadrukt dat een gezonde levensstijl geen garantie is om kanker te voorkomen, maar dat mensen hun kans op kanker wel kunnen verminderen door gezonder te gaan leven.
Ik vind het een goed initiatief van het KWF dat zij mensen bewust willen maken van wat ze zelf kunnen doen om hun kans op deze vreselijke ziekte te verminderen. Maar er is -denk ik- meer voor nodig dan een mooie foto-expositie en een website. Want hoe bereik je nu die 16% die wel weet dat leefstijl en kanker aan elkaar gerelateerd zijn, maar desondanks denken dat zij zelf geen invloed op hun leefstijl kunnen uitoefenen. Ik hoop dat KWF mensen met de campagne ook concrete handvatten gaat aanreiken voor hoe ze zelf hun levensstijl steeds wat gezonder kunnen maken; dat zou echte winst zijn.
Bron: KWF
Twitter je fitter: Twitter nu ook als hulp bij het afvallen te gebruiken
Tijdens de eerste maanden van mijn afvalpoging heb ik op de site http://www.valtaf.nl/ een eetdagboek bijgehouden. Ik kan het iedereen die wil afvallen van harte aanbevelen: je ziet wat er aan calorieën in gaat, eventueel ook wat er uit gaat door simpele zaken als ademhalen en slapen en minder simpele zaken als sporten en je krijgt inzicht van wat je dagelijks zoal in je mond stopt. Verhelderend; ik kwam tot de conclusie dat zolang ik maar koos voor gezonde producten ik met 1500 calorieën op een dag aardig wat weg kon zetten. Sterker nog, er zijn genoeg dagen dat ik niet eens aan die 1500 calorieën kwam.
Abonneren op:
Posts (Atom)