donderdag 22 oktober 2009

"Discriminatie op basis van gewicht zou bij wet verboden moeten worden"

"Discriminatie op basis van gewicht zou bij wet verboden moeten worden" vindt de Britse Size Acceptance Movement. Een belangrijke aanleiding tot deze stap is het resultaat van een onderzoek onder Britse werkgevers, waaruit blijkt dat zij liever een dun dan een dik persoon aannemen, wanneer deze gelijk gekwalificeerd zijn. SAM wil met haar actie bereiken dat de Britse politiek de wet op het verbod van discriminatie hiervoor aanpast, net als in het Amerikaanse San Francisco al is gebeurd.

In San Francisco is discriminatie op basis van gewicht namelijk bij wet verboden. Deze wet gaat zelfs zo ver dat het dokters verbiedt druk uit te oefenen op te dikke patiënten om af te vallen; ze mogen het onderwerp wel bij hun patiënten ter sprake brengen, maar als de patiënt hier vervolgens niet op in wenst te gaan, dient de dokter het onderwerp verder te laten rusten.

Wanneer iemand bij de dokter komt voor gezondheidsproblemen die niet aan het overgewicht gerelateerd zijn, kan ik me daar nog wel iets bij voorstellen. Ik neem tenminste aan dat patiënten met rugklachten ook niet naar hun rookgedrag wordt gevraagd, maar aan de andere kant: als iemand de longen uit zijn lijf hoest, adviseer je als dokter zijnde toch ook om misschien maar eens proberen te stoppen?
Juist een dokter kan in dat soort situaties hulp bieden; als meer mensen naar een diëtist of gewichtsconsulent zouden gaan, zouden er dan ook niet heel wat meer mensen zijn die er succesvol en blijvend in slagen hun overgewicht kwijt te raken? Ik ben er namelijk van overtuigd dat wanneer mensen op maat gesneden voedingsadviezen krijgen, ze daar beter mee afvallen en op hun streefgewicht blijven, dan wanneer ze dat op eigen houtje doen of met Sonja, Atkins of Dr. Frank. Natuurlijk, daar zou de hele afslankindustrie in de vorm van pillen, poeders en boeken een flinke deuk van oplopen, maar het zou wél beter zijn voor de volksgezondheid in zijn algemeenheid, vermoed ik.Ik vind dus juist wel dat dokters actief hulp bij het afvallen, stoppen met roken zouden moeten aanbieden, in plaats van passief af te wachten totdat de patiënt het zelf aankaart. Want ik denk dat een patiënt -misschien uit schaamte- uit zichzelf niet zo snel zal doen.

Natuurlijk zouden werkgevers niet mogen discrimineren op basis van uiterlijke of leefstijl kenmerken, daar kan ik kort over zijn. Maar boks je hoe dan ook niet altijd wel tegen wat vooroordelen op? Werkgevers zitten immers vaak ook niet te wachten op jonge moeders ('moet vaak verzuimen vanwege zieke kinderen' of 'er zal vast nog wel een baby komen' om maar wat vooroordelen jegens jonge moeders te noemen) en als je zwanger gaat solliciteren, word je nog net niet uitgelachen, maar het scheelt niet veel. In Nederland is voor wat betreft dat laatste zelfs bij wet vastgelegd dat een zwangerschap geen belemmering zou mogen vormen bij het solliciteren. Feit is dat als je wordt afgewezen het erg lastig is aan te tonen op basis van welke criteria de uiteindelijke keuze is gemaakt, wet of geen wet.

Toen ik nog ruim 20 kilo te zwaar woog, ben ik overigens nooit gediscrimineerd op basis van mijn gewicht. Voor mensen die discriminatie op basis van hun gewicht wel dagelijks letterlijk en figuurlijk aan den lijve ondervinden, kan ik me voorstellen dat het enorm frustrerend moet zijn om continu tegen alle vooroordelen op te moeten boksen. Maar ik geloof niet dat een wet er een wezenlijke bijdrage aan zal leveren, dat dat anders zal worden.

Bron: BBC

Geen opmerkingen:

Een reactie posten