De streek van Gijs

Vlees uit blik, ik moet er niets van hebben. Mijn lief daarentegen meent dat knakworsten het summum zijn van een culinair hoogstandje, dus knakworsten en ook rookworsten vinden toch nog wel eens de weg naar de planken in onze voorraadkast. En dat mogen dan alléén de knakworsten van Unox zijn, want je schijnt echt het verschil te kunnen proeven tussen knakworsten van Unox en knakworsten van het AH-huismerk, aldus mijn lief. Ik geloof hem op zijn woord, want knakworsten eten? Brrr... alleen als ik echt hele, hele erge honger heb; je weet wel, van het soort honger dat rauwe bonen zoet maakt en knakworsten eetbaar.

Maar goed, in hoeverre verschilt het ingeblikte vlees van het A-merk nu écht van het ingeblikte vlees van het huismerk, behalve het etiket op de verpakking en de prijs? Daar kun je volgens dit artikel uit BN de Stem zo je twijfels over hebben. Want de ambachtelijke ragout-uit-blik (ambachtelijk in blik is volgens mij sowieso een contradictio in terminis, maar dat terzijde) van het evenzo ambachtelijke merk "lekker van hier" Gijs (verkrijgbaar bij supermarkt Plus) blijkt uit dezelfde fabriek te komen als de ragout-uit-blik van Bicro. En de directeur van Bicro Food schijnt zelf verantwoordelijk te zijn voor het authentieke recept van de ragout van Gijs.

Over smaak valt niet te twisten en ik ben zeker niet van plan om de ragouts zelf te gaan testen, maar het geeft toch te denken of we er met claims als 'authentiek' en 'natuurlijk' niet toe worden verleid meer te betalen, puur en alleen omwille van het etiket op de verpakking. Je schijnt trouwens ook aan het etiket te kunnen zien uit welk fabriek een product komt.

Misschien toch maar eens een proefje doen bij mijn lief met de knakworsten...

Bron: Ambachtelijk praatje uit blik - BN de Stem